Samice

Samica Alfa

Imię: Została nazwana Ember
Ksywka: Nigdy ich nie posiadała. 
Motto: ,,W środku burzy jest martwy punkt i tam staraj się znaleźć równowagę''
Rasa: Mieszaniec psa,a dokładniej border collie z wilkiem szarym
Płeć: Wadera/suczka
Wiek: 4 lata
Data urodzenia: 4 grudnia 
Charakter: Charakter Ember nie jest jakiś nadzwyczaj oryginalny lub wspaniały.
Jest zwykłą istotą która jest bardzo przyjacielska i która potrafi kochać lecz na tą miłość lub przyjaźń trzeba sobie zasłużyć. Lecz gdy tobie się to uda będzie ci wierna do końca swoich dni. Nie ufa od razu nowym osobom jednak zwraca się do nich z należytą grzecznością. Jest często niezdecydowana oraz uwielbia się droczyć. Wali prosto z mostu i wytyka błędy chodź sama niezbyt lubi być krytykowana.
No...i to cała filozofia naszej Ember.
Głos: Karin Stanek-Autostop
Zainteresowania: Uwielbia po prostu polować. Zawsze ją to relaksowało i jest w tym całkiem niezła. Lubi także pływać lub drzemać. 
Aparycja: Jest bardzo szybka i zwinna. Z siłą jest gorzej ale nie jest tak źle. Ember jest wysoka. Jej oczy są bursztynowego koloru,a sierść ma średnią długość brązowo - czarnej barwy. Posiada także długi ogon. 
Cechy charakterystyczne: Blizny na poduszkach wszystkich czterech łap. 
Stanowisko: Chodź jest bardzo dobra w polowaniu postanowiła wybrać ,,fach'' Zwiadowcy i łowcy.
Status: Partnerstwo-Heaven
Potomstwo: 
♦Omen
♦Craven
♦Hwin
Rodzina: 
Matka - Loki. Była suczką rasy border collie. Mieszkała kiedyś w SBK lecz wystąpiła z niego. Wychowywała córkę i gdy ta dorosła poprosiła ją by odnalazła SBK i tam zamieszkała dla swojego dobra. Sama została w swojej jaskini. Była bardzo mądrą i troskliwą matką.
Ojciec - Kazban. Był basiorem wilka szarego. Ember spotkała go tylko raz i niezbyt go pamięta. Mało o nim wiadomo.
Ciekawostki: 
- Jej blizny na łapach są skutkiem pewnego wypadku gdy jako szczenię trafiła na pewne kłujące i zmutowane rośliny. Na szczęście nie była trujące jednakże poparzyły jej łapy zostawiając blizny.
- Ze swoim tatą spotkała się tylko raz gdy miała tydzień. Potem już go nie widziała.
Historia: Urodziła się w jednym z nielicznych miejsc na ziemi zdatnych do życia. Wychowyała ją matka - Loki. Miała szczęśliwe dzieciństwo chodź żyła ze słusznym lękiem,że ich dom może być kiedyś zniszczony lub zaatakowany przez mutanty. Gdy dorosła jej matka porposiła by udała się do SBK - stada dla wszystkich zwierząt w którym kiedyś sama border collie mieszkała. Powiedziała Ember,że tam będzie bezpieczne i poleciła jej by szła dokładnie tą drogą którą jej matka podążała gdy odeszła ze stada. Ember więc ruszyła niestety bez matki która uparła się i została. Mieszaniec wilka i psa szybko odnalazła owe stado i osiedliła się tu.
Inne zdjęcia: -

Właściciel: howrse: 4167asia email: dybzuzanna@spoko.pl

Emerytowana samica Alfa

Imię: Jej pełne miano brzmi lekko i zwiewnie: Layla. Nic dodać, nic ująć, imię doskonale pasuje.

Ksywka: Lay, Ay, czy co tam ci wpadnie do głowy. Rodzeństwo i bliżsi przyjaciele zwą ją też flotką.

Motto: Życie nauczyło ją wiele. Między innymi:

,,Bądź dla siebie światłem i nie poszukuj go poza sobą", ,,Kiedy dla jednych zachodzi słońce, dla innych wstaje księżyc"-własnego autorstwa, ,,Kiedy za bardzo się przejmujemy, stajemy się ślepi".

Rasa: Mimo iż jest mieszanką (50% Wilk szary, 50% Wilk polarny), bardziej wdała się w matkę.

Płeć: Przedstawicielka swego gatunku jest bez najmniejszych wątpliwości waderą.

Wiek: Ma już sześć, okrągłych lat, co formalnie segreguje ją do dorosłych.

Data urodzenia: Pospolity 4 sierpnia.

Charakter: Layla. Co ci mówi to imię? Uległa, zalotna panienka? O nie...Laylę da się opisać w trzech słowach: Bezinteresowna, uparta samotniczka. Pomaga wszystkim, którzy nie znajdą się w potrzebie przez nią. Zawsze uśmiechnięta i pogodna, nawet w ulewnym deszczu. To bardzo wyrozumiała wadera, lecz swą niezwykłą troską otacza tylko wybranych. Twardo stąpa po ziemi i jest mocna psychicznie jak żelazna ściana-przeżywa wszystko od środka, na zewnątrz nie pozostaje po tym nawet ślad. Jest nieśmiała, w szczególności do osób nieznanych, i trochę strachliwa, lecz potrafi dzielnie wyjść śmierci naprzeciw. Nie uważa jej za coś szczególnego-ot, przejście z jednego stanu w drugi. To nieuległa i cierpliwa istota, nie da się jej łatwo oszukać, chodź czasem zdarzy się jej jakieś kłamstwo. Ogółem to samotniczka, ale dużo czasu poświęca pewnemu basiorowi. Z Laylą jest tak jak z kwiatem-w pełni rozkwita tylko, gdy ma sprzyjające warunki. Inteligentna, pełna wrażliwości wadera, której nikt nie tknie bez jej pozwolenia. 

Głos: ZAZ-Si jamais j'oublie

Zainteresowania: Layla wręcz nie cierpi wody od śmierci swojego brata. Ponadto denerwują ją natrętne wilki. Jej ukochanym miejscem są góry i wszystko co się z nimi wiąże, czyli śnieg, mróz i zima. 

Aparycja: Budowa tej wilczycy jest bardzo harmonijna, lekko spadzista. Jej futro jest krystalicznie białe, dość krótkie, na pysku poprzecinane szarymi smugami. Należy jeszcze dodać bursztynowe oczy z błękitną powłoką i długie nogi. Ta wilczyca należy do osobników wyższych-103 cm w kłębie to już coś, a waga-39 kg-czynią ją zwinną, a zarazem silną, idealną łuczniczką.

Cechy charakterystyczne: Blizna na łapie, nie każdy coś takiego złapie. Uważa także węże za symbol bólu i śmierci.

Stanowisko: Oczywiście odziedziczyła po matce stanowisko Samicy Alfy które przekazała swemu synowi. Została także łuczniczką.

Status: Te uczucia łączyły ich od początku...I zostaną w jej sercu na wieki, drążąc je do rdzenia. (Embry)
Potomstwo: Kiedyś bała się tego. Ale została matką i zrozumiała, jak to jest mieć 4 pociechy-Heaven'a, Blood'a, Mikaelę i Din'a.

Rodzina:
Matka-Ice: Zawsze ją szanowała i kochała. Teraz, gdy została Alfą, chce zapewnić swojej matce spokój.
Ojciec-Archer: Często radzi się go w trudnych sprawach, jest dla niej mentorem.
Siostra-Astelle: Utrzymuje z nią przyjacielskie kontakty, ale życie prywatne ogranicza ich spotkania.
Brat-Jordan: Ciężko przeżyła jego śmierć. Nie chce wracać do przykrych wspomnień (Zginął) 

Ciekawostki:
♠ Ma piękny głos i talent do śpiewu (chodź nieczęsto to eksponuje)
♠ Mogła nie przeżyć porodu z powodu niedowagi
♠ Jest mistrzynią w strzelaniu z łuku
♠ Zna pismo ludzkie i umie czytać
♠ Choruje na nowotwór złośliwy, mają tę świadomość tylko ona i syn. Nie wie, ile czasu jej zostało, więc cieszy się chwilą...

Historia: Urodziła się szczęśliwie i dorastała w Stadzie Białego Kruka. Dzieciństwo miała pełne wrażeń, jednak nie chce do tego wracać. Gdy dorosła, odziedziczyła stanowisko Samicy Alfy. Jej odwieczny przyjaciel z dzieciństwa, Embry, zdobył jej serce i w ten sposób zyskała miłość życia. W efekcie została młodą matką czwórki kochanych szczeniąt. Niedawno przekazała jednemu z nich władzę. I daje pisze swoją historię...

Inne zdjęcia:

Jej łuk i strzały:

Właściciel: howrse-holidays horse/gmail-justynawlodarczyk16@gmail.com, holidayshorse@gmail.com/doggi-horsecool

~~~~~

Imię: Ice

Ksywka: Emerald, Lara

Motto: ,,Nadzieja umiera ostatnia"

Rasa: Wilk polarny

Płeć: Wadera

Wiek: 11 lat

Data urodzenia: Magiczny dzień, w którym przyszła na świat, a ziemię przykrył pierwszy śnieg...26 grudnia.

Charakter: To dość skomplikowana wilczyca...Ice jest bardziej samotniczką, nieufną, nie przepada za towarzystwem. Ale jest bardzo pomocna, nie potrafi patrzeć na cierpienie drugiego, lecz po wykonanym zadaniu zazwyczaj się zmywa. Nie wyjawia swoich tajemnic byle komu, jest cierpliwa, uparcie dąży do celu. Troszczy się o innych, oddałaby życie za swoich bliskich. Myśli dwa razy zanim coś zrobi. Jeśli jednak dozna zdrady czy wrogości, będzie bez litości. Jest bardzo inteligentną waderą, odpowiedzialną za swoje czyny, choć małomówną. Ale miłość? Nie...Faceci są dla niej zbyt głupi, chociaż czasem nie może się oprzeć uśmiechnięciu do kogoś. Nie myśl jednak, że ze względu na płeć będzie słodka i posłuszna. To wojowniczka, nieuległa i odważna. Może trochę za szybko ulega emocjom, ale wiedz, że lepszej wilczycy nie znajdziesz. 

Głos: Monika Lewczuk-Zabiorę cię stąd

Zainteresowania: Laura wprost uwielbia śnieg i góry-to jej żywioł. Nie gardzi też wodą i pływaniem, czuje się w niej jak ryba. Lecz najczęściej po prostu siada gdzieś i myśli za, nad i przed.

Aparycja: To średnio silna, zwinna i szybka, szczupła wilczyca o śnieżnobiałym, gęstym futrze i małych łapach. Jest dobrą wojowniczką. Wzrost-82 cm. Waga-51 kg.

Cechy charakterystyczne: Piękne, złote oczy? Poza tym to zwykła wilczyca.

Stanowisko: Emerytowana Samica Alfa

Status: Tym jedynym został Archer.

Potomstwo: Trzy pociechy: Jordan (Zginął), Layla i Astelle.

Rodzina:

Matka-Lilia: Była jej oparciem i kochała ponad życie tą miłą, troskliwą waderę. Nie może sobie wybaczyć jej śmierci. (Zginęła)

Ojciec-Ever: Był sprawiedliwy, lecz stanowczy. Laura kochała go, ale był dla niej jedną wielką zagadką. (Zginął)

Brat-Nicolas: Chociaż często sobie z niej kpił i uważał za małą gówniarę, podziwiała go i kochała. Wciąż ma nadzieję, że się odnajdzie. (Zaginiony)

Ciekawostki:

♠ Nigdy na nic nie chorowała

♠ Ma znak na grzbiecie przypominający łezkę

♠ Często wyje w zimie w pełni

Historia: Pewnej czystej, jasnej nocy, kiedy księżyc świecił w pełni, wataha wilków zawyła przejmująco, witając tak swego nowego członka-córkę Alfy, Ice. Waderka kichnęła i ułożyła się do snu. Tak zaczęło się jej życie. Dorastała w spokoju i szczęściu na zabawach ze starszym bratem i poznawaniu świata. Jej rodzice, przywódcy watahy cieszyli się szacunkiem, a stado było bogate i liczne. Wszystko układało się pomyślnie, lecz pewnego dnia, półtorej roczna wilczyca Ice wyszła z jaskini, by zaczerpnąć świeżego powietrza. Noc była zaiste piękna i malowniczy las zalała poświata księżyca. Gdy tak się napawała widokiem, usłyszała jakiś podejrzany szelest. Postanowiła sprawdzić, co to. Podeszła bardzo blisko i wtedy usłyszała strzały w okolicy stada. Słyszała przerażone krzyki, a wśród nich wybijał się matczyny: UCIEKAJ! Tuż przed Ice pojawiła się dwunożna bestia z karabinem. Wiedziała, czym jest, więc szybko prześliznęła się między jego nogami i uciekała, nie wiadomo ile. Po kilku godzinach wróciła na miejsce zbrodni. Ciał nie było, ale czuła wyraźnie krew innych. Podeszła do jaskini i zobaczyła plamę krwi. Jej matki i ojca. Płakała całą noc, ale pozbierała się i natychmiast wyruszyła w świat. Wciąż szukała, aż znalazła przejście do cudownej doliny, którą nazwała Doliną Silver. Szepnęła do siebie:

- Tu będzie nasz dom. Nas wszystkich.

Inne zdjęcia:

Właściciel: howrse-holidays horse/gmail-justynawlodarczyk16@gmail.com, holidayshorse@gmail.com/doggi-horsecool

 

Samica Beta

---

Emerytowana samica Beta
---

Samica Gamma

---

Emerytowana samica Gamma
 ---

Samica Delta

---

Emerytowana samica Delta
 ---

Pozostałe samice


Imię: Astoria. To imię nic nie znaczy, nie pochodzi z jakiegoś języka. Jest wymyślonym imieniem.
Ksywka: Nikt nie skraca jej imienia z wyjątkiem jej brata - Doriana. Jest to przezwisko, którego tylko on może używać - As.
Motto: "Czas nie goi ran. On tylko przyzwyczaja do bólu"
Rasa: Tak jak brat - wilk polarny oraz wilk szary.
Płeć: wadera.
Wiek: Każdy mówi: Cztery lata, cztery wiosny. Ja powiem inaczej. Astoria ma cztery jesienie.
Data urodzenia: 27 września
Charakter: Wrednota totalna. Diabeł wcielony, który uwielbia wszystko co jest negatywne. Myślisz, że się z nią zaprzyjaźnisz i będą milutkie rozmowy i inne tego typu heheszki? Jesteś w grubym błędzie. Wygląda na miłą tak? Nikt nie widział bardziej chamskiego stworzenia. Jej wypowiedzi rzadko należą do miłych, ona nie potrafi, no po prostu nie potrafi, czuć empatii czy innych tego typu świństw. *To jest jej zdanie* Litość? Boże broń! Ona nigdy jej nie miała i pewnie nie będzie mieć. Astoria ma wiecznie niewyparzoną gębę i nic dziwnego, że nie potrafi powiedzieć niczego miłego. Zmienisz to? Wolne sobie. To tylko słowa na wiatr. Nikt tego nie dokonał i chyba nie dokona już nigdy. Jej dusza jest niczym nie zachwiana i zawsze stoi prosto. Kotka ta ma swój honor i nie dopuści, by został czymś splamiony. Nigdy się nie poddaje, do celu potrafi iść bez względu na istniejące przeszkody. Jest uparta, sprytna, zmienna bardziej od najbardziej zmiennego stworzenia na ziemi. Nieprzewidywalność to jej drugie imię. Nigdy nie wiadomo co tak na prawdę zrobi za chwilę. Atakuje zawsze bez uprzedzenia w najmniej oczekiwanej chwili. Jest samodzielna i nikogo się nie słucha. Nie cierpi przegrywać i zawsze ma pewność, że wygra. I zawsze wygrywa. Umie walczyć o swoje i zawsze tego dokonuje.
Głos: Anila Mimani-E ta dish sa shume de dua
Zainteresowania: I co ja tu mogę napisać? Podobnie jak brat Astoria ubóstwia ptaki drapieżne. Kocha je całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. Lubi też śpiewać, ma niesamowicie czysty głos, jednakże tylko kilka osób o tym wie.
Aparycja: Astoria ma masywną, lecz smukłą sylwetkę. Na zaokrąglone, trójkątne uszy pokryte gęstą sierścią. Oczy ma piwne, których nie w sposób zapomnieć. Sierść jest biała, miejscami szara lub brązowa. Ogon Astorii jest długi i puszysty.
Cechy charakterystyczne: Jedno ucho ma brązowe, podczas gdy reszta ciała jest biała.
Stanowisko: Zwiadowca
Status: Wolna, jednakże wątpi, by ktoś ją polubił, a co dopiero pokochał.
Potomstwo: Brak
Rodzina: Gdy jej rodzice umarli, miała rok, więc ich nie pamięta. Jednak ostatni członek jej rodziny jeszcze żyje. Jest to brat Dorian, zadziorny samiec, którego kocha ponad życie.
Ciekawostki: -
Historia: Czy to będzie złe, jeśli odeślę was na początek do Doriana, a sama opowiem co się stało jak już opuściła rodzinne miasto? Nie? No to zaczynamy:
Szlajanie po świecie przypadło do gustu Astorii. Zatrzymywała się na maksymalnie jeden dzień, by coś zjeść i odpocząć. Kilka dni po odłączeniu się od Doriana zaczęła czuć się samotna, więc poszła jego śladem i dołączyła do Stada Białego Kruka.
Inne zdjęcia: -
Właściciel: Konikowo05/hw


~~~~~

 
 Imię: Hiro.
Ksywka: Oprócz szerokiego wachlarza niezbyt cenzuralnych słów, które wymykały się "ofiarom" jej zasadzek, w rodzinnych stronach przezywano ją pieszczotliwie Łasicą.
Motto: "Lepiej bez celu iść naprzód, niż bez celu stać w miejscu, a z pewnością o niebo lepiej niż bez celu się cofać."
Rasa: Irbis, Pantera Śnieżna, Lampart Śnieżny… jak zwał tak zwał.
Płeć: Kocica (kto to podważy zginie marnie).
Wiek: 5 lat
Data urodzenia: 27 czerwca
Charakter: Przy opisywaniu charakteru Hiro należy zacząć od dość nietypowej jego cechy, a mianowicie – wielowarstwowości. Tak jak cebula osobowość kocicy składa się z kilku… powłok. Te najbardziej zewnętrzne to cechy, które jest się w stanie dostrzec –przy pierwszej możliwej okazji do konwersacji. Należą do nich honorowość, stoicki spokój, uprzejmość i elegancja, często mylona z oschłością. Hiro pochodzi z kolonii, gdzie najważniejsze było dobre wychowanie i oczywiście honor. Kocica (zazwyczaj) nie prycha, syczy, czy warczy podczas burzliwej wymiany zdań, ale jeśli ktoś choćby tknie lekko łapą, kopytem, czy co tam innego ma jej własną lub kogoś jej bliskiego godność, lepiej niech ucieka czym prędzej. Jednak, jak już wcześniej wspomniano, to najbardziej zewnętrzna warstwa charakteru Łasicy. Nieco głębiej znajduje się skora do buntu, figli i zabawy poszukiwaczka mocnych wrażeń, którą da się przywołać na światło dzienne jedynie poprzez zaprzyjaźnianie się z „oschłą Hiro”. Gdy wreszcie komuś zacznie się wydawać, że osobowość pantery nie jest już mu obca, natknie się na kolejną, twardą warstwę przypominającą mur. Indywidualność, tajemniczość i nieufność. To kolejne trzy (pozornie antagonistyczne do poprzednich) cechy, które mają za zadanie chronić najdelikatniejszą, wewnętrzną Hiro, czyli wrażliwą marzycielkę o niskim poczuciu własnej wartości. Te dwie ostatnie odsłonięte nieodpowiedniej osobie mogą poważnie zranić właścicielkę, która świadoma tego faktu jest zła na siebie za swoją słabość. To właśnie dlatego otoczyła je dokładnie tyloma warstwami.
Głos: Lorde – Everybody Wants to Rule the World
 Zainteresowania: Hiro przede wszystkim uwielbia polować, a szczególnie wtedy, jeśli ma przy tym możliwość wspięcia się najwyżej jak się tylko da. To hobby łączy się z jej kolejną, nietypową pasją jaką jest straszenie innych. Jej budowa idealnie nadaje się do bezszelestnego skradania i nagłego wyskakiwania na „ofiarę”. Sama nie wie czemu nie wielu z jej towarzyszy podziela z nią to zainteresowanie. Co jeszcze uwielbia Hiro? Spać. Im wyżej i w dziwniejszej pozycji tym lepiej. Wbrew pozorom jest ona strasznym leniwcem, więc stosunkowo często oddaje się tej czynności. Wylegiwanie się też jest nie najgorsze w jej mniemaniu, ale tylko wtedy, kiedy może przy tym obserwować żyjące na dole w błogiej nieświadomości jej obecności istoty. Kocica kocha śnieg. Mogła by się tarzać w nim godzinami, a dzięki hojnej matce naturze, bez uszczerbku na zdrowiu. Łasica lubi samotność, ale tylko do momentu, kiedy potrzeba socjalizacji zaczyna zmuszać ją do kontaktów z innymi.
Aparycja: Hiro niczym szczególnym nie wyróżnia się od innych panter śnieżnych. Długie, gęste, biało srebrzyste futro pokryte czarnymi cętkami nie tylko umożliwia jej znikanie w śnieżnym krajobrazie, ale i zapewnia izolację od skrajnych temperatur (dodatnich również). Sprawiające wrażenie krótkich, silne łapy o szerokich poduszkach umożliwiają bezszelestne poruszanie się zarówno w pionie, jak i w poziomie. Nieproporcjonalnie długi ogon pozwala na dalekie i widowiskowe skoki oraz zachowanie równowagi na skalnych ścianach. Małe, trójkątne uszy obracają się błyskawicznie we wszystkich kierunkach wyłapując każdy szmer. Spokojne, duże, szare oczy dokładnie obserwują każdy podejrzany kształt zarówno w świetle dnia, jak i w mroku nocy. Jest średniego wzrostu (60 cm w kłębie), a waży zaledwie 48 kilogramów. Porusza się z godną irbisa gracją, zwinnością i nie wydaje przy tym prawie żadnego dźwięku.
Cechy charakterystyczne: Wydawałoby się, że nic nie wyróżnia kocicy od pozostałych przedstawicieli jej gatunku, jednak jeśli ktoś się jej przyjrzy zauważy, że w pewnym miejscu na jej szyi sierść jest nieco rzadsza, a jeśli rozgarnął by ją na boki dostrzegłby bliznę dokładnie okalającą kark pantery.
Stanowisko: Zabójca
Status: W trakcie poszukiwań odpowiedniego kandydata.
Potomstwo: -
Rodzina:
Matka – Nirashee: opiekuńcza i troskliwa pantera. Ponieważ pozostałe kocięta z miotu nie przeżyły porodu Hiro była jej oczkiem w głowie.
Ojciec – Arno: surowy, aczkolwiek kochający rodziciel. Zawsze sprawiedliwy i nie rzadko miłosierny wobec niesfornej córki.
Dziadek – Khazan: dumny, pewny siebie i odważny irbis, równocześnie troskliwy wobec bliskich. Szanowany w kocim społeczeństwie.
Ciekawostki:
~ Kocha śnieg, ale z wodą to do niej nie podchodź.
~ Lubi towarzystwo wilków, lecz psów już trochę mniej.
~ „Hiro” oznacza w jej rodzimym języku „jedyna”.
~ Ani napaść na kolonię ani ludzka tresura nie wpłynęły negatywnie na jej psychikę. Jednakowoż kocica nadal nie jest w stanie zaatakować człowieka.
~ Hiro to nie zwierzę, Hiro to ciecz, która idealnie wypełnia przestrzeń, w jakiej się znajduje (ale chyba każdy kot tak ma).
Historia: Na szczytach gór pewnego łańcuchu górskiego zwanego przez mieszkające na tamtym obszarze stworzenia Kirish-Tan, zaś przez ludzi Himalajami nie łatwo się żyło. Szczególnie gdy pojawili się ludzie z ich dziwnymi i szkodliwymi wynalazkami, a zaraz po nich zmutowane stworzenia. Dlatego żyjące dotychczas samodzielnie pantery śnieżne postanowiły łączyć się w grupy zwane przez nie koloniami. W jednej z nich o nazwie Amaraan na świat przyszło pięć kociąt, z czego tylko jedno żywe. Tym właśnie jedynym ocalałym była Hiro. Przez dokładnie rok żyła ona szczęśliwie wśród swoich pobratymców. Dokładnie 12 miesięcy po jej narodzinach, 27 czerwca, gdy śniegu w tej części góry praktycznie nie było pojawili się ludzie. Nie wiadomo jak ich znaleźli, ani po co do nich przyszli. W każdym razie zabili te pantery, którym nie udało się uciec przed ich przerażającą bronią. Jednak trójkę najmłodszych osobników zostawili, aby wyszkolić je jak psy. Na szczęście rodzina Hiro znajdowała się w gronie tych co uciekli. Na nieszczęście ona była jedną z tej „wybranej” trójcy. Z początku postanowiła sobie, że przy najbliższej okazji rzuci się do gardła pierwszemu lepszemu człowiekowi. Jednak pod wpływem biczu i głodówki stosowanych w celach szkoleniowych szybko nauczyła się słuchać człowieka. Przez długi czas wędrowała, polowała, zabijała i walczyła dla nich. Do momentu, gdy pewnego dnia ci którzy ją schwytali sami stali się niewolnikami silniejszej grupy dwunożnych. Kocica skorzystała z pierwszej okazji jaka się jej nadarzyła, aby uciec. Po kilku długich miesiącach, nie posiadając już ani odrobiny nadziei na przetrwanie Hiro znalazła Stado Białego Kruka, a raczej jeden z jej członków odnalazł umierającego z głodu i przemęczenia irbisa…
Inne zdjęcia: 
 
 

Właściciel: Deus Ex Machina (Howrse)

~~~~~


Imię: Astelle
Ksywka: Jak na razie nie.
Motto: "Jeśli chcesz coś zrobić dobrze zrób to samemu."
Rasa: Wilk polarny/Wilk szary
Płeć: Wadera
Wiek: 6 lat
Data urodzenia: 4 sierpnia
Charakter: Astelle to niezależna duszyczka. Nie lubi towarzystwa, chyba że kogoś interesującego. Radzi sobie sama, nie oczekuje od nikogo pomocy, ani tym bardziej litości. Jest silna i inteligentna. Problemy rozwiązuje na własną łapę. Nie jest jednak jakimś totalnym ponurakiem. Śmieje się jeśli tylko jest z czego. Od czasu do czasu zrobi coś z inną osobą. Uwielbia odkrywać świat, mimo iż wie, że poza doliną jest niebezpiecznie nie chce w niej spędzić całego życia. Ma ograniczony kredyt zaufania do innych. W pełni ufa tylko swoim przeczuciom. Co do rodziny. Rodzice są okej, a siostra... Nadal ma żal, że młodsza została Alfą, ale fajnie z nią od czasu do czasu pogadać. O bracie nie wspomina. Jest energiczna, lubi wyzwania i jest pewna siebie co czasami sprowadza na nią kłopoty. Ale zawsze jakoś udaje jej się z tego wybrnąć.
Głos: Digital Daggers-Still Here Lyrics
Zainteresowania: Lubi przebywać w samotności, ewentualnie krótko w towarzystwie jakiejś osoby wartej uwagi, dowiadywać się nowych rzeczy, na duszę odkrywcy. Uwielbia wyć do księżyca i ogólnie noc, jest taka piękna i tajemnicza. Nie lubi jak ktoś jej mówi co ma robić i zimy. Ciepełko jest jej bardziej przyjazne.
Aparycja: Astelle to silna wilczyca o śnieżno-białej sierści średniej długości. Ma smukłe, silne łapy, zielono-złote oczy, a pod prawym rdzawą "łzę". Porusza się cicho jak kot. Waży niewiele, dzięki czemu jest szybka, jest też wysoka jak na wilka.
Cechy charakterystyczne:
×Rdzawa łza pod prawym okiem
Stanowisko: Szpieg
Status: Po 1.- Nie. Po 2.- Nawet jeśli już to nie ma nikogo interesującego.
Potomstwo: Nie.
Rodzina:
Matka: Ice- dobra z niej mama, to najlepiej ją opisuje
Ojciec: Archer- wzór do naśladowania
Siostra: Layla- nie jest zła, ale Astelle lubi przypominać, że to ona jest starsza
Ciekawostki:
×Nie wie o tym nikt, ale ma akrofobię, czyli lęk wysokości. Nie ma pojęcia skąd jej się to wzięło, ale gdy znajdzie się więcej niż 10 metrów nad ziemią zaczyna panikować.
Historia: Urodziła się w stadzie jako druga z rodzeństwa. Córka pary Alfa. Przeżyła śmierć brata. Teraz nastały dla niej czasy dorosłości i musi znaleźć dla siebie miejsce na świecie.
Inne zdjęcia:


Właściciel: Koniczka345

~~~~~

Imię: Claris

Ksywka: Nie ma przyjaciół ani nawet znajomych, którzy mogliby jej wymyślić jakąś zabawną ksywkę. Sama siebie nazywa w skrócie Clarą lub Risą.

Motto: "Moim jedynym przyjacielem jestem ja sama", "Jeśli chcę coś zrobić, zrobię to. Najwyżej zginę"- własnego autorstwa.

Rasa: 50% wilk szary, 50% wilk polarny, ale wyglądem przypomina typowego "szaraka"

Płeć: Wadera

Wiek: 4 lata

Data urodzenia: 5 sierpnia

Charakter: Charakter Claris towarzyszy jej od szczeniaka i nic nie wskazuje na to, by miało się to zmienić. Nadal jest inteligentna, silna psychicznie, sprytna niezależna, odważna i...to koniec jej dobrych cech. Raz na milion lat pomoże też komuś, kto naprawdę tego potrzebuje. Oprócz tego jest nieufna, bezwzględna, chamska, złośliwa, wredna itp. Typowa samotniczka, towarzystwo innych tylko ją irytuje. Z problemami potrafi poradzić sobie sama i jakoś specjalnie nie przemawiają do niej teksty w stylu: Wygadaj się, będzie ci lżej na sercu. Ona nie opowiada każdemu swojego życia i tego samego oczekuje od innych. W skrócie, Claris chce po prostu, żeby świt dał jej spokój i dlatego jest jaka jest. Woli żyć tak jak ona chce, nie z innymi, tylko obok nich. Jednak nauczyła się jednej przydatnej rzeczy, panować nad sobą. Jest to bardzo przydatna umiejętność, jeśli jesteś członkinią jakiegoś stada, w dodatku córką emerytowanych bet. Skoro Risa jest taka, jaka jest, to dlaczego np. nie odejdzie ze stada? Otóż jest kilka powodów, Claris nie jest wie, że nadeszły ciężkie czasy i łatwiej jej będzie przeżyć w stadzie niż w pojedynkę. Po drugie, gdyby odeszła i żyła w pojedynkę to nie miałaby nikogo do gnębienia. Po trzecie  w głębi swojego serca Claris kocha swoją rodzinę i nie mogłaby  ich tak po prostu zostawić, bo ktoś musi mieć na nich oko, co nie?

Głos: Rihanna-Bitch better Have My Money Lirycs

Zainteresowania: Clara lubi, tak jak kiedyś, kłócić się i uprzykrzać życie innym, ale teraz robi to rzadziej. W końcu bycie dorosłym do czegoś zobowiązuje. Uwielbia też samotne spacery zarówno za dnia jak i nocą oraz ryzyko. Bardzo często, kiedy jest sama, gada sama ze sobą. Czasem śpiewa. Tak właśnie zastępuje sobie przyjaciół. Claris lubi także polować, walczyć. Jeśli akurat nie rozmawia ze sobą lub nie poluje, trenuje. Przykłada wielką wagę do bycia jak najszybszą, najsilniejszą i najzwinniejszą. Nie przepada za wodą.

Aparycja: Claris jest dość szybka, zwinna i silna jak na zwykłą waderę. Cały czas też stara się być coraz sprawniejszą. Ma szare futro, złote oczy, czyli nic nadzwyczajnego. Wzrost-75 cm, waga-40 kg.

Cechy charakterystyczne: Nie posiada żadnej cechy, która mogłaby ją jakoś wyróżnić na tle tysięcy innych wilków.

Stanowisko: Zabójca, Przywódca zabójców

Status: Prędzej strzeli sobie w łeb.

Potomstwo: Patrz powyżej.

Rodzina: Mama- Sophie: nadal usiłuje jakoś wpłynąć na Clarę i ją zmienić, ale sama już chyba przestała wierzyć, że to możliwe. Zawsze jest gotowa wysłuchać i doradzić, jednak Risa tego nie potrzebuje. Raczej nie mają zbyt wielu tematów do rozmów.

Tata-Duncan: lubi z nim czasem spędzić trochę czasu. Był i nadal jest dla Claris autorytetem.

Siostra-Echo: Claris czasem odwiedzi Echo, ale nie za często. Lubi ją najbardziej z całego swojego rodzeństwa, być może dlatego, że przeżyły kiedyś razem niebezpieczną przygodę i trochę  do siebie zbliżyły. (Odeszła)

Siostra-Asami: Widują się bardzo rzadko. Claris nigdy nie miała z nią wspólnych tematów, więc teraz, kiedy obie dorosły, ich drogi życiowe rozeszły się.

Brat-Reyn: z nim Clara spotyka się czasem, zazwyczaj wtedy, kiedy razem zdarza się im odwiedzać Echo.

Przyszywana siostra-Nina: tak jak w przypadku Asami, widują się bardzo rzadko.

Ciekawostki: W młodości pierwsza lekcja pływania nie poszła jej za dobrze, zraziła się i postanowiła, że nauczy się później. Tak to odkładała, odkładała, aż dorosła i okazało się, że nie potrafi pływać. Jednak jak na razie nie przeszkadza jej to i nie zamierza się tego uczyć, bo...boi się pływać. Ale cii, nic o tym nie wiesz, jeśli komuś powiesz, pożałujesz.

Historia: Pewnego pięknego letniego dnia przyszła na ten świat jako córka bet Stada Białego Kruka. W młodości zazdrościła siostrze, że to nie ona jest następczynią. Teraz jednak dorosła, pogodziła się z tym i zaczęła szukać swojej drogi życia.

Inne zdjęcia:

Gdy była mała:

Właściciel: DODA

~~~~~

 

Imię: Delacroix

Ksywka: Della, Dela

Motto: ,,To, jak spędzasz każdy kolejny dzień zmieni się w to, jak spędziłeś życie."

Rasa: 50% wilk szary, 50% wilk polarny

Płeć: Wadera

Wiek: W końcu nadszedł ten długo wyczekiwany moment dorosłości, ma już pełne 5 lat.

Data urodzenia: 28 września

Charakter: Della nadal jest bardzo niezależna, odważna i pewna siebie. Raczej nie wtrąca się nieproszona w nie swoje sprawy i pomaga tylko wtedy, gdy ktoś ją o coś poprosi, chyba, że sytuacja jest krytyczna. Ma do wszystkich należny szacunek, zwłaszcza dla starszych i wyżej postawionych w hierarchii. Nadal kocha ryzyko i przygody. Wśród przyjaciół jest wesoła, gadatliwa i zabawna, przy obcych staje się nieco cichsza, ale już nie tak zamknięta w sobie, jak kiedyś. Jest nieufna, ostrożna i odpowiedzialna. Nie łatwo znaleźć z nią wspólny język, ale też nie skreśla nikogo na początku. Zawsze gotowa, aby bronić słabszych, za przyjaciół gotowa zginąć. W starciu z wrogiem ujawnia cechy, o posiadanie których nikt by jej nie posądzał. Staje się dzika i bezwzględna, ale nie do końca.

Głos: Ewa Farna-Monster High

Zainteresowania: Nadal kocha wyprawy, zimę i kolor niebieski oraz biały. Lubi też wszelkie aktywności fizyczne, spacery, podzianie krajobrazu, poznawanie świata. W końcu jeszcze tyle rzeczy czeka na odkrycie!

Aparycja: Delacroix jest szybka i zwinna, ale niezbyt silna. Wzrost- 78 cm, waga- 39 kg.

Cechy charakterystyczne: Coś, co wyróżnia ją z tłumu? Co sprawia, że różni się od pozostałych wilków szarych? Nie posiada takiej cechy. Chyba, żeby uznać za taką cechę jej piękne, złote oczy, ale nic poza tym.

Stanowisko: Zwiadowczyni

Status: Wolna
Potomstwo: Brak

Rodzina: 
Mama- Minerwa: nadal bardzo ją kocha i często odwiedza. (Zmarła)

Tata- Demon: jak dawniej, jest dla niej autorytetem, mentorem. (Odszedł)

Siostra- Primrose: w dzieciństwie spędzały ze sobą wiele czasu, teraz widują się trochę rzadziej, ale Della nadal bardzo ją kocha. (Odeszła)

Ciekawostki: Mama nauczyła ją łaciny. Zna też mitologię rzymską, trochę gorzej grecką.

Historia: Delacroix urodziła się w stadzie Białego Kruka wraz ze swoją siostrą Prim. Jej rodzina jest jedną z mniejszych. Z dnia na dzień rosła, cały czas wyczekując momentu, gdy będzie już dorosła. A teraz w końcu nadszedł i świat stanął przed nią otworem.

 Inne zdjęcia: -

Właściciel: DODA